تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر سطوح آمیلوئید بتا 42، نپریلیزین و γ-سکرتاز در هیپوکامپ موش‌های نر مدل آلزایمری با تزریق هوموسیستئین

سابقه و هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین هوازی بر سطوح آمیلوئید بتا 42 (Aβ 1-42)، نپریلیزین و γ-سکرتاز هیپوکامپ موش‌های نر مدل آلزایمری با تزریق هوموسیستئین بود. مواد و روش‌ها: بدین منظور 50 سر موش صحرایی نر (سن 12 هفته) در 5 گروه آلزایمر کنترل، آلزایمر تمرین، سالم کنترل، سالم تمرین و شم قرار داده شدند. برای القای آلزایمر، از تزریق هوموسیستئین با دوز 6/0 مولار به درون بطن مغز موش‌ها استفاده شد. گروه‌های تمرین با سرعت 27 متر در دقیقه با شیب صفر درجه (معادل 80-75% VO2max)، 60 دقیقه در هر جلسه و 5 روز درهفته) روی نوارگردان تمرین کردند. سطوح Aβ1-42، نپریلیزین و γ-سکرتاز به روش الایزا با استفاده از کیت‌های تحقیقاتی مخصوص موش‌های صحرایی اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که سطح Aβ1-42 هیپوکامپ در گروه آلزایمر کنترل نسبت به گروه‌های سالم کنترل و سالم تمرین بالاتر بود (001/0=P). سطح γ-سکرتاز در گروه آلزایمر کنترل نسبت به گروه‌های سالم کنترل، سالم تمرین و شم به‌طور معناداری بالاتر بود (001/0=P). هم‌چنین سطح این متغیر در گروه آلزایمر تمرین نسبت به آلزایمر کنترل به‌طور معناداری کم‌تر بود (001/0=P). بین سطح نپریلیزین هیپوکامپ گروه‌های تحقیق تفاوت معناداری مشاهده نشد (07/0=P). میانگین سطوح Aβ1-42 و γ-سکرتاز ارتباط مثبت معناداری با یک‌دیگر داشتند (001/0=P، 54/0=r). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این تحقیق به نظر می‌رسد تمرین ورزشی می‌تواند از طریق کاهش سطح γ-سکزتاز، به کاهش سطح Aβ در مغز موش‌های آلزایمری منجر شود و می‌تواند به‌عنوان یک روش درمانی مکمل در بیماران آلزایمر مورد مطالعه قرار گیرد